TOP10 - najbardziej znane trasy narciarskie świata

Wśród wielu tras narciarskich świata są takie, które swoją sławą przewyższają całą resztę. Mowa o miejscach  goszczących najlepszych narciarzy globu, czyli uczestników zawodów Pucharu Świata. Oto 10 najbardziej znanych tras, które regularnie goszczą w kalendarzu FIS-u:

Zawodnik na trasie Streif w Kitzbuehel

foto: www.hahnenkamm.com

1. Streif – Kitzbuehel (Austria)

Trasa Streif w Kitzbuehel

foto: www.hahnenkamm.com

Zdecydowanie najbardziej znana trasa świata i arena najbardziej prestiżowego zjazdu w kalendarzu Pucharu Świata. Nie należy do najdłuższych, ma 3.312 metrów ale jest bardzo szybka i pełna pułapek. Najbardziej znanym miejscem na trasie jest skok Mausefalle, z nachyleniem stoku dochodzącym aż do 85%, przy średniej 27% na całej jej długości.  Do Mausefalle należy jeszcze jeden rekord, rozpędzeni narciarze są tam w stanie pokonać w powietrzu nawet 80 metrów! Podobne wyniki można osiągać na skoku Zielsprung, znajdującym się nieopodal mety. Tam zawodnicy osiągają największe prędkości, nawet do 145 km/h. Rekord Streifa ustanowił w 1997 roku Austriak Fritz Strobl, który zjechał w czasie 1.51.58 (przeciętna prędkość na całej trasie wyniosła 106.9 km/h).

Trasa Streif w Kitzbuehel

foto: www.hahnenkamm.com

2. Lauberhorn – Wengen (Szwajcaria)

Trasa Lauberhorn w Wengen

foto: www.lauberhorn.ch

Najdłuższa i najszybsza trasa w kalendarzu Pucharu Świata. Liczy aż 4.480 metrów a różnica wysokości między startem i metą wynosi 1028 metrów. Rekord prędkości ustanowił tu w 2013 roku Francuz Johan Clarey, któremu zmierzono aż 161.9 km/h!!! Średnie nachylenie wynosi 25.3% a maksymalne 87%  - na skoku Hundschopf. Skok ten jest jednym z najbardziej znanych fragmentów trasy, głównie z powodu faktu, że jest bardzo wąski i poprowadzony między skałami.  Charakterystyczny jest także Alpweg with Kernen-S, gdzie narciarze zwalniają do 70-80 km/h, robią dwa bardzo wąskie skręty a następnie rozpędzają się, znikając pod mostem kolejki wysokogórskiej. Lauberhorn w rekordowym czasie pokonał Włoch Kristian Ghedina, który w 1997 roku uzyskał 2.24.23, jadąc ze średnią prędkością 106.3 km/h.

Trasa Lauberhorn w Wengen

foto: www.lauberhorn.ch

3. Chuenisbargli – Adelboden (Szwajcaria)

Meta trasy Chuenisbargli w Adelboden

foto: www.weltcup.adelboden.ch

Najtrudniejsza trasa slalomu giganta w kalendarzu Pucharu Świata. Chociaż dużo krótsza niż trasy zjazdowe – liczy 1.430 metrów, to niesamowicie wymagająca. Najbardziej znana jest ostatnia, finiszowa ściana - Zielhang Giisbruni, z nachyleniem dochodzącym do 60% (przy średniej 30%). Chuenisbargli to jedyna trasa, obok tych w Kitzbuehel i Wengen, która w kalendarzu Pucharu Świata gości nieprzerwanie od 1967 roku.

Pełne trybuny na mecie trasy w Adelboden to standard

foto: www.weltcup.adelboden.ch

4. Birds od Prey – Beaver Creek (USA)

Meta trasy Birds of Prey w Beaver Crek

foto: www.bcworldcup.com

Najbardziej znana trasa położona poza Europą, znajduje się w resorcie Beaver Creek, w stanie Colorado. Liczy 2.752 metry a jej średnie nachylenie wynosi 27%, przy maksymalnych 45%. Start ulokowany jest bardzo wysoko bo aż na wysokości 3.483 m.n.p.m. Znana jest przede wszystkim z licznych skoków, niekiedy kilkudziesięciometrowych. Te najbardziej znane to Screech Owl, Golden Eagle oraz Red Tail.  Najszybciej trasę Birds of Prey pokonał Amerykanin Daron Rahlves, którego czas z 2003 roku -  1.39.59, pozostaje rekordowy do dzisiaj.

Okolice mety trasy Birds of Prey w Beaver Creek

foto: www.bcworldcup.com

5. Saslong – Val Gardena (Włochy)

Początek trasy Saslong w Val Gardenie

foto: www.saslong.org

Bardzo szybka trasa o długości 3.446 metrów, gdzie różnica poziomów miedzy startem a metą wynosi  839 metrów. Średnie nachylenie to 24.5%, przy maksymalnym 56.9%, znajdującym się na skoku Spinel. Tylko nieco mniej stromy jest fragment Muro di Sochers – 55.9%. Jednak najbardziej spektakularnym odcinkiem trasy są skoki Gobbe di Camello, gdzie narciarze osiągają prędkość do 130 km/h i są w stanie pokonać w powietrzu nawet 80 metrów.

Meta trasy Saslong w Val Gardenie

foto: www.saslong.it

6. Gran Risa – Alta Badia (Włochy)

Trasa Gran Risa w Alta Badia

foto: www.altabadia.org

Obok trasy w Adelboden najsłynniejsza i najtrudniejsza trasa gigantowa. Ma tylko 1.255 metrów za to średnie nachylenie na poziomie 36%, przy maksymalnym wynoszącym 60%. Trasa jest bardzo stroma i techniczna. Meta mieści się w miejscowości La Villa.

Meta trasy Gran Risa

foto: www.altabadia.org

7. Rettenbachferner – Soelden (Austria)

Trasa Rettenbachferner w Soelden

foto: www.skiweltcup.soelden.com

Trasa położona na lodowcu Rettenbach co roku gości pierwsze zawody Pucharu Świata w sezonie. Nie jest zbyt długa, mierzy tylko 1.170 metrów, jest jednak bardzo stroma – średnie nachylenie wynosi 35.6% a maksymalna 61%. Narciarze poruszają się po niej z prędkością 75-85 km/h. W tym roku, w zawodach otwierających sezon triumfowali Włoszka Federica Brignone i Amerykanin Ted Ligety.

Pierwsze metry trasy Rettenbachferner w Soelden

foto: www.skiweltcup.soelden.com

8. Corviglia – St. Moritz (Szwajcaria)

Trasa Corviglia w St.Moritz

foto: www.skiworldcup.stmoritz.ch

W ostatnich latach Corviglia gościła przede wszystkim panie, w tym sezonie pojadą nią jednak także panowie. St. Moritz gościć będzie wielki finał Pucharu Świata sezonu 2015/2016. Trasa ma 2804 metry a zawodnicy pokonują różnicę wysokości wynoszącą 705 metrów. Najbardziej charakterystycznym punktem trasy jest start męskiego zjazdu, w miejscu zwanym Freier Fall stok jest niemal pionowy a zwodnicy w ciągu sześciu sekund osiągają prędkość 140 km/h. W 2017 roku trasa będzie areną Mistrzostw Świata.

Zawodniczka na trasie Corviglia w St.Moritz

foto: www.skiworldcup.stmoritz.ch

9. OK i Face de Bellevarde  -  Val d’Isere (Francja)

Meta trasy Face de Belleverde w Val d'Isere

foto: www.worldcup-valdisere.com

Ośrodek położony w regionie Espace Killy posiada dwie bardzo znane trasy. Face de Bellevard była areną zjazdu w czasie Igrzysk Olimpijskich w 1992 roku. Uznano ją jednak za zbyt niebezpieczną by organizować na niej zawody Pucharu Świata.. Obecnie rozgrywane są na niej jedynie giganty i slalomy. Zjazd odbywa się na trasie OK. Liczy ona 3.150 metrów a różnica wysokości miedzy startem a metą wynosi 905 metrów. Jej nazwa pochodzi od pierwszych liter nazwisk wybitnych francuskich narciarzy  -  Henriego Oreiller i Jean Claude’a Killy. Zazwyczaj zawodnikom szczególnie daje się we znaki miejsce zwane La Compression oraz znajdujący się nieopodal La Traversee.

Meta trasy OK w Val d'Isere

foto: www.worldcup-valdisere.com

10. Stelvio – Bormio (Włochy)

Ostatnie metry trasy Stelvio w Bormio

foto; www.bormioonline.com

Trasa Stelvio ma 3.186 metrów długości i 987 metrów przewyższenia. Średnie nachylenie stoku wynosi 30% a najbardziej stromy fragment - Muro di San Pietro aż 63%, tam zawodnicy osiągają prędkość sięgającą 140 km/h. Równie imponujące nachylenie ma pierwszy, startowy szus. Obecnie zawody Pucharu Świata nie odbywają się w Bormio a w pobliskiej Santa Caterinie. Powodem jest protest właścicieli wyciągów, którzy narzekali na mniejsze wpływy ze skipassów, w newralgicznym momencie sezonu. Zawody zawsze odbywały się między świętami a sylwestrem.

Trasa Stelvio w Bormio

foto: www.bormioonline.com

Powyższy wybór jest bardzo subiektywny. Do tej listy spokojnie można dopisać jeszcze kilka, jak na przykład Kandahar w Garmisch-Partenkirchen, Tofana w Cortinie d’Ampezzo, Olympiabakken w Kvitfjell, Planai w Schladming czy Canalone Miramonti w Madonnie di Campiglio.